KANCELARIA PARAFIALNA

Kancelaria Parafialna jest czynna:

poniedziałek i piątek godz. 9.00 – 10.00 i 16.00 – 17.30

wtorek i środa godz. 16.00 – 17.30

Sprawy cmentarne załatwia tylko Ks. Proboszcz

adres Parafii:

05-082 Stare Babice, ul. Rynek 17

tel. (proboszcz) 22-722-90-45; (wikariusze) 22-722-95-75

nr konta – WBS Babice: 28 8015 0004 0007 1521 2030 0001

NABOŻEŃSTWA

Msze Święte	– Niedziele i święta – godz. 7.³⁰ 9.³⁰ 11.³⁰ 16.⁰⁰(z wyjątkiem wakacji); 18.⁰⁰ – Dni powszednie – godz. 8.⁰⁰ i 18.⁰⁰
Nabożeństwa	– godz. 17.³⁰ – w każda niedzielę (poza okresem Wielkiego Postu)
Spowiedź	– Przed i w czasie Mszy Św.- oraz w I piątek miesiąca w godz. 7.³⁰ – 8.³⁰ i 17.³⁰ – 18.³⁰
Nabożeństwa Różańcowe	– w październiku – godz. 17.¹⁵ – dodatkowo nabożeństwo jest także odprawiane w poniedziałki i piątki o godz. 19.³⁰
Nabożeństwa Majowe	– w maju – po wieczornej Mszy Św. o godz. 18.⁰⁰
Roraty	– w adwencie – środa i sobota 7.⁰⁰
Droga Krzyżowa	– w Wielkim Poście – piątek godz. 17.⁰⁰ i 19.³⁰
Gorzkie Żale	– w Wielkim Poście – niedziela godz. 17.¹⁵
Kancelaria Parafialna czynna	– Poniedziałek i piątek godz. 9.⁰⁰ – 10.⁰⁰ i 16.⁰⁰ – 17.³⁰ – Wtorek i środa godz. 16.⁰⁰ – 17.³⁰
Ks. Proboszcz przyjmuje w poniedziałki w godz. otwarcia kancelarii	– Sprawy cmentarne załatwia tylko Ks. Proboszcz – tel. (prob.) 22-722-90-45 (wik.) 22-722-95-75 – adres parafii: 05-082 Stare Babice, ul. Rynek 17
Sakrament Chrztu	– Udzielany jest w II i IV Niedzielę miesiąca na Mszy Św. o godz. 11.³⁰ – Konferencja przed Chrztem dla Rodziców i Chrzestnych w piątek przed niedzielą Chrztu św. o godz. 19.00 w Domu Parafialnym „ARKA”
Narzeczeni	– Zgłaszają się na 3 miesiące przed planowanym terminem ślubu. – Wymagane dokumenty: * Świadectwo Chrztu Św. (ważne 3 miesiące) * Zaświadczenie o bierzmowaniu * Świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego

STANDARDY OCHRONY DZIECI W DUSZPASTERSTWIE PARAFIALNYM PARAFII RZYMSKOKATOLICKIEJ POD WEZWANIEM WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W STARYCH BABICACH

W związku z wejściem w życie ustawy dotyczącej ochrony dzieci, w naszej parafii zostały opracowane zasady, które mają się przyczynić do tworzenia bezpiecznego środowiska parafialnego w taki sposób, by każdy mógł się czuć dobrze, był akceptowany i szanowany.

Standardy określające sposoby zachowań, jak również sposoby reagowania na krzywdę lub niestosowne zachowanie są udostępnione na parafialnej stronie internetowej oraz w kancelarii.

W naszej parafii Ks. Proboszcz w oparciu o Ustawę jest tzw. Osobą Zaufania, do której można się zwracać w przypadkach dostrzeżenia krzywdy – nr tel. 22 722 90 45.

Zasady dostępne są w załączniku pdf… TUTAJ

IV SYNOD

ARCHIDIECEZJI WARSZAWSKIEJ

SAKRAMENTY ŚWIĘTE

Sakramenty jako czynności Chrystusa i Kościoła są znakami i środkami, przez które wyraża się i wzmacnia wiara, oddawany jest kult Bogu i dokonuje się uświęcenie człowieka (por. KPK 840).

Szafarze sakramentów, działający w imieniu Chrystusa i Jego mocą, muszą być do posługi sakramentalnej dobrze przygotowani i wykonywać ją jako słudzy Kościoła, w sposób określony w przepisach prawa i w księgach liturgicznych.

CHRZEST

Właściwym miejscem przygotowania do Chrztu dziecka i jego sprawowania jest własna parafia.

Chrzest dzieci odbywa się w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców. Na Chrzest w innym kościele parafialnym, jeśli istnieje słuszna przyczyna, należy uzyskać zgodę proboszcza parafii zamieszkania.

Przed Chrztem dziecka rodzice i chrzestni powinni uczestniczyć w katechezie przygotowawczej, wprowadzającej w tajemnicę sakramentu i jego liturgię.

Dzieci ze związków niesakramentalnych chrzci się w parafii miejsca zamieszkania matki. Przed Chrztem należy przeprowadzić rozmowę z rodzicami oraz kandydatami na chrzestnych, celem stwierdzenia, czy dziecko będzie wychowane w wierze katolickiej. Gdy istnieje uzasadniona nadzieja takiego wychowania, proboszcz wyraża zgodę na Chrzest, przyjmując od rodziców i chrzestnych rękojmie na piśmie sporządzone według ustalonego formularza. W wypadku rodziców lekceważących własny udział w sakramentach świętych, Chrzest ich dziecka należy odłożyć (zob. Aneks 11).

Dzieci, które doszły do używania rozumu (7 lat), przygotowuje się do Chrztu w ramach katechizacji i rocznego, parafialnego lub ponadparafialnego katechumenatu. Należy zadbać, żeby dziecko nieochrzczone, przygotowujące się z innymi dziećmi do Pierwszej Komunii świętej, przyjęło Chrzest w terminie umożliwiającym przystąpienie do Sakramentu Pokuty przed pełnym udziałem w Eucharystii.

Na Chrzest osób, które osiągnęły używanie rozumu i nie ukończyły czternastu lat, należy uzyskać pisemną zgodę rodziców lub prawnych opiekunów. Przy wyraźnym sprzeciwie jednego z rodziców bądź opiekunów należy zwrócić się do ordynariusza miejsca.

Przygotowanie i Chrzest dorosłych wymaga zgody ordynariusza miejsca i odbywa się z zasady w parafii zamieszkania lub archidiecezjalnym ośrodku katechumenatu. Jedynie w szczególnych i uzasadnionych przypadkach możliwe jest odstąpienie od tej zasady.

Do pełnienia funkcji chrzestnego wymagane jest ukończenie 16 lat, przyjęcie Sakramentu Bierzmowania i życie zgodne z wiarą Kościoła.

Sprawdzenie, czy kandydat na chrzestnego spełnia przepisane prawem warunki, należy do jego proboszcza. On też wydaje stosowne zaświadczenie kandydatowi, gdy Chrzest odbywa się poza własną parafią.

Z okazji chrztu swego dziecka rodzice katoliccy oraz chrzestni powinni przystąpić do Sakramentu Pokuty i przyjąć Komunię świętą.

W razie wątpliwości co do faktu udzielenia lub ważności Chrztu, sprawę należy przedstawić Kurii.

Chrzest zapisuje się w księdze ochrzczonych zgodnie z kan. 877 KPK, opierając się na cywilnym akcie urodzenia.

Na dokonanie zmian w akcie chrztu należy zawsze uzyskać zezwolenie ordynariusza miejsca.

Sakrament Chrztu Świętego

Informacje dla Rodziców i Rodziców Chrzestnych

„Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów.”

Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: „Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie”. (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1213)

Chrzest w naszej parafii jest udzielany w 2 i 4 niedzielę miesiąca podczas Mszy św. o godz. 11.30.
W sytuacjach wyjątkowych (uroczystości parafialne czy narodowe), rodzice informowani są podczas pierwszej rozmowy w kancelarii. Konferencja dla rodziców i chrzestnych – przed Chrztem dziecka odbywa się w piątek poprzedzający niedzielę uroczystości Chrztu św. o godz. 19.00 w domu parafialnym „Arka”.

Informacja dla rodziców:

Po umówieniu w kancelarii terminu Chrztu św., należy zgłosić się do kancelarii z dokumentami potrzebnymi do spisania akt Chrztu w księgach parafialnych nie później niż tydzień przed Chrztem.

Dokumenty potrzebne do Chrztu dziecka:

Odpis aktu urodzenia dziecka z USC,
Świadectwo zawarcia sakramentu małżeństwa,
Dane chrzestnych – imię/imiona, nazwisko, wyznanie, wiek i adres zamieszkania,
Zaświadczenia chrzestnych z własnej parafii zamieszkania, że są wierzący i praktykujący i mogą zostać dopuszczeni do pełnienia godności rodzica chrzestnego.

Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
ukończył szesnaście lat;
jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej;
nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

(Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 874,§1)

Chrzestnymi nie mogą być:

osoby żyjące w związku niesakramentalnym;
osoby niewierzące i niepraktykujące;
osoby, które nie maja przyjętego sakramentu Bierzmowania.

W przypadku dziecka ze związku niesakramentalnego chrzest jest możliwy po spełnieniu odpowiednich warunków, jedynie w parafii zamieszkania rodziców (zob. IV Synod Archidiecezji Warszawskiej, Statut 246). Z tego powodu należy zgłosić się do kancelarii parafialnej wcześniej.

PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA

Informacje dla Narzeczonych

Przygotowanie bezpośrednie do sakramentu małżeństwa obejmuje:

spisanie protokołu przedślubnego,
nauki przedślubne,
3 spotkania w parafialnej poradni rodzinnej,
spotkanie z duszpasterzem,
spowiedzi przedślubne.

Protokół przedślubny

W celu spisania protokołu, trzy miesiące przed ślubem oboje narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej w miejscu zamieszkania stałego lub tymczasowego narzeczonej lub narzeczonego i przynoszą ze sobą:

dowody osobiste,
świadectwa chrztu (wypisane do 3 miesięcy przed dniem przedłożenia w kancelarii),
3 kopie z USC stwierdzające stan wolny narzeczonych (te dokumenty potrzebne są w celu zawarcia tzw. ślubu konkordatowego, czyli ze skutkiem cywilnym. Są ważne 3 miesiące od daty wydania i muszą być aktualne w dniu ślubu. W innym wypadku potrzebny jest dokument zawartego już związku cywilnego,
świadectwo uczestnictwa w naukach przedślubnych (nie jest to tożsame z katechezą w szkole średniej) i 3 spotkaniach w parafialnej poradni rodzinnej.

Nauki przedślubne

Tą sprawą należy zająć się jak najszybciej. O naukach należy już myśleć na rok przed ślubem. W naszej diecezji obowiązują następujące formy katechezy przedmałżeńskiej:

katechezy parafialne,
spotkania warsztatowe,
forma weekendowa – jeśli z poważnych racji nie było możliwe powyższe przygotowanie (bliska data ślubu, niemożliwość wspólnego uczestniczenia narzeczonych w katechezie parafialnej, zamieszkiwanie poza granicami Polski).
3 spotkania w parafialnej poradni rodzinnej

Do poradni zgłaszamy się po rozpoczęciu katechezy przedmałżeńskiej. Należy odbyć je w odpowiednich odstępach czasu.

Rozmowa duszpasterska

Jest rozbita, co najmniej na 2 etapy. Pierwsza rozmowa w kancelarii parafialnej ma charakter zapoznawczy i informacyjny. Narzeczeni zgłaszają chęć wejścia w związek małżeński, uzgadniają podstawowe sprawy związane ze swoim ślubem. W międzyczasie mogą odbywać się kolejne spotkania, w zależności od potrzeb.

Zawsze jednak powinno mieć miejsce drugie spotkanie podsumowujące przygotowanie do ślubu. Powinno odbyć się około tydzień przed ślubem. Duszpasterz sprawdza, czy są skompletowane wszystkie dokumenty i załatwione wszystkie formalności potrzebne do zawarcia małżeństwa sakramentalnego.

Spowiedzi przedślubne

Każdy z narzeczonych (katolików) otrzymuje w czasie spisywania protokołu przedślubnego kartkę do spowiedzi. Pierwszą spowiedź należy odbyć po spisaniu protokołu przedślubnego, najpóźniej na miesiąc przed ślubem, drugą w dniach poprzedzających zawarcie sakramentu małżeństwa. Przystępując do spowiedzi należy uprzedzić kapłana, że jest to spowiedź przedślubna.

Zapowiedzi

Informację o zamiarze zawarcia małżeństwa należy podać do wiadomości publicznej, dlatego wywiesza się komunikat, czyli zapowiedzi w parafiach zamieszkania narzeczonych. Zapowiedzi ogłasza się przez wywieszenie informacji na tablicy ogłoszeń parafialnych przez 8 dni (dwie niedziele i tydzień między nimi), bądź odczytanie ich podczas ogłoszeń parafialnych w kolejne 2 niedziele lub dni świąteczne nakazane.

„…Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela !” (Mk 10,9)

PRZYGOTOWANIE DO BIERZMOWANIA

Przygotowanie do przyjęcia sakramentu bierzmowania rozpoczyna młodzież parafialna pod koniec drugiej klasy gimnazjum. Okres przygotowania powinien trwać przynajmniej rok. W tym czasie młodzież uczęszcza na cykliczne spotkania które odbywają się w małych grupach formacyjnych, w czasie których realizowany jest ustalony program mający pogłębić wiarę oraz wiadomości kandydata. Ważną formą przygotowania jest także udział kandydatów w praktykach religijnych (Msza Św., nabożeństwa, modlitwy, spowiedź) i różnych formach duszpasterstwa (np. rekolekcje, katechezy) mających na celu ich głębsze poznanie oraz zaznajomienie ich z życiem Kościoła.

SAKRAMENT BIERZMOWANIA

Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do „sakramentów wtajemniczenia „chrześcijańskiego”, którego jedność powinna być zachowywana. Należy zatem wyjaśniać wiernym, że przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania (ochrzczeni) jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.

Bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk dodawano namaszczenie wonną oliwą (krzyżmem), aby lepiej wyrazić dar Ducha Świętego. To namaszczenie wyjaśnia imię „chrześcijanin”, które znaczy „namaszczony” i bierze początek od imienia samego Chrystusa, „którego Bóg namaścił Duchem Świętym” (Dz 10, 38). Na Zachodzie nazwa bierzmowanie (confirmatio) sugeruje, że ten sakrament utwierdza chrzest i równocześnie umacnia łaskę chrzcielną.

Znaki i obrzędy bierzmowania

Całe bogactwo znaczeniowe namaszczenia oliwą można odnaleźć w życiu sakramentalnym. Namaszczenie katechumenów olejem przed chrztem oznacza oczyszczenie i umocnienie. Namaszczenie chorych wyraża uzdrowienie i pociechę; namaszczenie krzyżmem świętym po chrzcie, podczas bierzmowania i udzielania sakramentu święceń jest znakiem konsekracji. Bierzmowanie sprawia, że chrześcijanie, to znaczy ci, którzy zostali namaszczeni, uczestniczą głębiej w posłaniu Jezusa Chrystusa i w pełni Ducha Świętego, którą On posiada, aby całe ich życie wydawało „miłą Bogu wonność Chrystusa”.

Przez namaszczenie bierzmowany otrzymuje „znamię”, pieczęć Ducha Świętego. Pieczęć jest symbolem osoby, znakiem jej autorytetu, znakiem posiadania przedmiotu niegdyś w taki sposób naznaczano żołnierzy pieczęcią ich wodza, a także niewolników pieczęcią ich pana. Pieczęć potwierdza autentyczność aktu prawnego lub dokumentu, ewentualnie zapewnia jego tajność.

Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył Go swoją pieczęcią. Także chrześcijanin jest naznaczony pieczęcią: „Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych” (2 Kor 1, 21-22). Pieczęć Ducha Świętego jest znakiem całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania się na Jego służbę, a także znakiem obietnicy opieki Bożej podczas wielkiej próby eschatologicznej.

W obrządku rzymskim biskup wyciąga ręce nad bierzmowanymi. Jest to gest, który od czasów apostolskich jest znakiem daru Ducha. Biskup modli się o Jego wylanie: Boże wszechmogący, Ojcze naszego Pana, Jezusa Chrystusa, który odrodziłeś te sługi swoje przez wodę i Ducha Świętego i uwolniłeś ich od grzechu, ześlij na nich Ducha Świętego Pocieszyciela, daj im ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności, napełnij ich duchem bojaźni Twojej. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Następuje istotny obrzęd sakramentu. W obrzędzie łacińskim „sakramentu bierzmowania udziela się przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się wraz z nałożeniem ręki i przez słowa: (Accipe signaculum doni Spiritus Sancti – „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego”).

Skutki bierzmowania

Jak wynika z samej celebracji, skutkiem sakramentu bierzmowania jest specjalne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.

Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej: zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie, tak że możemy mówić „Abba, Ojcze!” (Rz 8,15);

ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
udoskonala naszą więź z Kościołem;
udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.

Przypomnij sobie, że otrzymałeś duchowy znak, „ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha poznania i pobożności, ducha świętej bojaźni”, i zachowuj to, co otrzymałeś. Naznaczył cię Bóg Ojciec, umocnił cię Chrystus Pan i „dał zadatek” Ducha.

Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakter”, który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem.

Katechizm Kościoła Katolickiego